When dark pieces come together

Met een vrolijk geluid neuriede Ivy een melodietje terwijl ze aan de rand van het wasteland aan zoeken was tussen de troep die er lag. Misschien kon ze nog wel iets vinden wat van toepassing kon zijn. Ze trok wat spullen op zij om alleen maar een beteuterd gezicht te kunnen trekken omdat er niets anders dan wat visgraatjes lag en wat plastic flessen dopjes. Ze ging op haar knieën zitten en bekeek de flessen dopjes een voor een. De merken herkende ze nog wel en de smaak kwam meteen terug in haar mond. Soms miste ze het thuis wel en dan had ze het niet over haar "liefdevolle" vader. Nee ze miste de vrijheid de vrienden om haar heen. Voor zo ver je het vrienden kon noemen natuurlijk, alles was anders dan een normale jeugd. Een traan gleed langs haar wang, die ze snel weg veegde toen ze voetstappen aan hoorde komen. Die vervloekte bewakers ook. Met een sierlijke beweging draaide ze om en met een grote glimlach keek ze naar de persoon die naar haar toe kwam.
"Oh wat gezellig ga je mij gezelschap houden?" Vroeg ze enthousiast toen ze zag dat het gelukkig geen bewaker was. Ze sprong op en veegde haar kleding schoon en huppelde daarna in een vrolijke pas naar de persoon toe. "Mijn naam is Ivy." Zei ze met een lach en stak haar hand uit.

Voor Rainbow of Antonio